JAK ZADBAĆ O SIEBIE,
ŻYJĄC Z PARTNEREM NADUŻYWAJĄCYM ALKOHOLU ?

Żyjąc w długotrwałym stresie spowodowanym piciem osoby bliskiej i ciągłe koncentrowanie się na szukaniu sposobów ograniczenia tego problemu jest określane jako współuzależnione
i prowadzi do poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Osoba współuzależniona:

• silnie koncentruje swoje myśli, uczucia i zachowania na zachowaniach alkoholowych osoby pijącej;
• usprawiedliwia picie w konkretnych sytuacjach, zaprzecza problemowi i ukrywa sytuację rodzinna przed innymi;
• stara się kontrolować picie osoby bliskiej (ogranicza sytuacje alkoholowe, wylewa alkohol, odmierza ilość, kupuje alkohol, aby pijący nie wychodził z domu itp.);
• przejmuje odpowiedzialność za zachowania pijącego partnera, łagodząc konsekwencje jego picia (kłamie przed pracodawcą partnera, płaci długi, dba o higienę pijącego,
  o jego wizerunek itp.);
• przejmuje za osobę pijącą obowiązki domowe, które ona zaniedbuje;
• ma poczucie niemożności rozstania się z partnerem i trudności w rozpoznawaniu własnych potrzeb.

WAŻNE:

Współuzależnienie nie jest chorobą – jest to zespół nieprawidłowego przystosowania się do sytuacji problemowej, który często przez długie lata utrudnia zwrócenie się o pomoc.
Żony i matki (mężowie i ojcowie) osób nadużywających alkoholu próbują odnaleźć winę w sobie, a gdy wreszcie przyjdą do poradni leczenia uzależnień, na propozycję udziału w terapii często reagują zdziwieniem, bo „przecież, to nie ja piję”, „gdyby on przestał pić, to wszystko się ułoży” itp.
Udział w terapii współuzależnienia pomaga wyzwolić się z niszczącego sposobu funkcjonowania oraz istotnie zmienia sytuację w rodzinie.
Dlatego też wszystkie pułtuskie poradni leczenia uzależnień oferują bezpłatną terapię dla osób współuzależnionych. Pomagają również osobom doświadczającym przemocy w rodzinie, dzieciom z rodzin alkoholowych oraz osobom z syndromem DDA Dorosłego Dziecka Alkoholika.
Wystarczy podjąć decyzję i przyjść – bez skierowania – do wybranej placówki.