piątek, 16 września 2011 11:32
Daniel Laskowski
JAK ZADBAĆ O SIEBIE, ŻYJĄC Z PARTNEREM NADUŻYWAJĄCYM ALKOHOLU ?
Żyjąc w długotrwałym stresie spowodowanym piciem osoby bliskiej i ciągłe koncentrowanie się na szukaniu sposobów ograniczenia tego problemu jest określane jako współuzależnione i prowadzi do poważnych konsekwencji zdrowotnych.
Osoba współuzależniona:
- silnie koncentruje swoje myśli, uczucia i zachowania na zachowaniach alkoholowych osoby pijącej;
- usprawiedliwia picie w konkretnych sytuacjach, zaprzecza problemowi i ukrywa sytuację rodzinna przed innymi;
- stara się kontrolować picie osoby bliskiej (ogranicza sytuacje alkoholowe, wylewa alkohol, odmierza ilość, kupuje alkohol, aby pijący nie wychodził z domu itp.);
- przejmuje odpowiedzialność za zachowania pijącego partnera, łagodząc konsekwencje jego picia (kłamie przed pracodawcą partnera, płaci długi, dba o higienę pijącego,
o jego wizerunek itp.);
- przejmuje za osobę pijącą obowiązki domowe, które ona zaniedbuje;
- ma poczucie niemożności rozstania się z partnerem i trudności w rozpoznawaniu własnych potrzeb.
WAŻNE:
Współuzależnienie nie jest chorobą – jest to zespół nieprawidłowego przystosowania się do sytuacji problemowej, który często przez długie lata utrudnia zwrócenie się o pomoc. Żony i matki (mężowie i ojcowie) osób nadużywających alkoholu próbują odnaleźć winę w sobie, a gdy wreszcie przyjdą do poradni leczenia uzależnień, na propozycję udziału w terapii często reagują zdziwieniem, bo „przecież, to nie ja piję”, „gdyby on przestał pić, to wszystko się ułoży” itp. Udział w terapii współuzależnienia pomaga wyzwolić się z niszczącego sposobu funkcjonowania oraz istotnie zmienia sytuację w rodzinie. Dlatego też wszystkie pułtuskie poradni leczenia uzależnień oferują bezpłatną terapię dla osób współuzależnionych. Pomagają również osobom doświadczającym przemocy w rodzinie, dzieciom z rodzin alkoholowych oraz osobom z syndromem DDA Dorosłego Dziecka Alkoholika. Wystarczy podjąć decyzję i przyjść – bez skierowania – do wybranej placówki.
Poprawiony: piątek, 16 września 2011 11:35
piątek, 16 września 2011 11:18
Daniel Laskowski
JAK ROZPOZNAĆ UZALEŻNIENIE?
Objawy uzależnienia
Uzależnienie od alkoholu jest chorobą, którą specjalista w placówce leczenia odwykowego rozpoznaje po występujących objawach – wystarczą trzy w ciągu ostatniego roku:
- Silne pragnienie lub poczucie przymusu picia („musiałem się napić”) – głód alkoholowy.
- Problem z koncentrowaniem picia: trudności w unikaniu rozpoczęcia picia, trudności z zakończeniem picia, trudności w ograniczeniu ilości wypijanego alkoholu, podejmowanie prób powstrzymywania się od picia („jak chcę, mogę nie pić”) i powroty do picia nawet po długotrwałym okresie abstynencji.
- Fizjologiczne dolegliwości po ograniczeniu lub przerwaniu picia, takie jak drżenie, nadciśnienie, nudności, wymioty, biegunka, bezsenność, niepokój, omamy, majaczenie (objawy alkoholowego zespołu abstynencyjnego) albo używanie alkoholu w celu złagodzenia tych dolegliwości („klinowanie”).
- Zmieniona, najczęściej zwiększona, tolerancja na alkohol, czyli potrzeba spożywania większych dawek dla osiągnięcia oczekiwanego efektu („mocna głowa”).
- Zaniedbywanie innych sposobów spędzania wolnego czasu i swoich zainteresowań – koncentracja życia wokół picia.
- Picie alkoholu, mimo że osoba pijąca jest świadoma szkód powodowanych przez alkohol (zdrowotnych, rodzinnych, zawodowych, kłopoty z prawem, izba wytrzeźwień itp.)
Nie jest więc prawdą, że:
- alkoholik musi pic codziennie;
- alkoholik nie jest w stanie powstrzymać się od picia w sytuacjach alkoholowych (np. podczas imienin);
- jeżeli ktoś potrafi nie pic przez dłuższy czas – nie jest alkoholikiem.
Pomocny w sprawdzeniu u siebie problemu alkoholowego jest krótki test o nazwie CAGE. Wystarczy odpowiedzieć na następujące pytania:
- Czy myślałeś kiedykolwiek o konieczności przerwania picia?
- Czy ludzie sprawili Ci przykrość przez krytykowanie twojego picia?
- Czy czułeś się kiedykolwiek źle lub winny z powodu swojego picia?
- Czy kiedykolwiek po obudzeniu pierwszą Twoja myslą była myśl o wypiciu alkoholu, aby uspokoić nerwy albo przerwać objawy przepicia?
Jedna odpowiedź „tak” oznacza podejrzenie problemów z alkoholem, dwie lub więcej – to duże prawdopodobieństwo uzależnienia.
WAŻNE!
Podejrzenie uzależnienia najlepiej sprawdzić, idąc do specjalisty w poradni terapii uzależnień. Nie warto odwlekać wizyty, ponownie sprawdzając swoje możliwości kontrolowania picia – to tylko pogłębia problem.Osoby zainteresowane przyjmowane są bez skierowania, nie ma rejonizacji. Terapia jest bezpłatna, także dla osób nieubezpieczonych. Co ważne, do placówki trzeba przyjść w stanie absolutnej trzeźwości!
Sprawdź jakie są sygnały ostrzegawcze
Poprawiony: piątek, 16 września 2011 11:46
piątek, 16 września 2011 10:48
Daniel Laskowski
JAK DZIAŁA ALKOHOL
Alkohol etylowy, zawarty we wszystkich napojach alkoholowych: piwie, winie, wódce, jest substancją psychoaktywną. Posiada zdolność szybkiego przenikania do mózgu i wywołuje zmiany, których rodzaj i nasilenie są związane z poziomem stężenia alkoholu we krwi. Już po kilku minutach od spożycia alkoholu jego poziom wzrasta. Do maksymalnego stężenia alkoholu we krwi dochodzi po upływie około 1-1,5 godziny od chwili jego spożycia.
Alkohol ma działanie tłumiące (depresyjne) i przeciwbólowe. Tłumienie czynności nerwowej polega na spowolnieniu przekaźnictwa neurohormonalnego, czyli spowolnieniu przepływu impulsów nerwowych wzdłuż włókien nerwowych. Ponieważ w pierwszej kolejności tłumione jest działanie mózgowych ośrodków kontroli, pojawia się uczucie rozluźnienia, lekkości, euforii. To właśnie wyraźny, błyskawicznie osiągany efekt euforyzujący odpowiada za popularność alkoholu.
Poprawiony: piątek, 16 września 2011 10:51
Więcej…
piątek, 16 września 2011 10:32
Daniel Laskowski
Porady dla osób ryzykownie i szkodliwie pijących, pragnących ograniczyć swoje picie:
- Na początku przez jakiś czas, co najmniej tydzień spróbuj zachować całkowitą abstynencję.
- Naucz się przeliczać alkohol na porcje standardowe.
- Licz dokładnie spożywaną ilość alkoholu. Dopytaj o zawartość alkoholu w drinku oraz o pojemność kieliszka (szklanki), w której podano Ci alkohol.
- Załóż sobie dzienniczek picia i odnotowuj tam ilość i rodzaj wypitego alkoholu. Przeliczaj to na porcje standardowe.
- Licz dokładnie ilość wypijanego alkoholu, nie pomijaj dawek i nie zmniejszaj ogólnej ilości.
- Zanim zaczniesz pić, ustal sobie rozsądny limit, którego nie chcesz przekroczyć.
- W każdej kolejnej sytuacji związanej z piciem staraj się zmniejszyć ilość wypijanego alkoholu.
- Chcąc ograniczyć picie pamiętaj, aby pić alkohol rozcieńczony, pomiędzy kolejkami pij napoje bezalkoholowe, nie pij na pusty żołądek. Pij małymi łykami i powoli.
- Nie pij z osobami, które zwykle piją bardzo dużo.
- Nie pij w miejscach, w których zwykle piłeś dużo. Dotyczy to zwłaszcza pierwszego okres pracy nad ograniczeniem picia.
- Poproś przyjaciół, żeby nie namawiali Cię do picia i nie kupowali Ci alkoholu.
- Nie pij wtedy, kiedy czujesz się smutny, samotny, kiedy czujesz niepokój czy lęk. Alkohol nie rozwiązuje problemów tylko tłumi nieprzyjemne emocje.
- Zamieniaj mocne alkohole na słabsze (wypicie kieliszka wódki o pojemności 30 ml zajmuje mniej czasu niż wypicie szklanki piwa o pojemności 250 ml).
- Między poszczególnymi drinkami alkoholowymi zamów jakiś napój bezalkoholowy.
- Jeśli zwykle wypijasz duże dawki alkoholu w określonych sytuacjach i o określonych porach np. w soboty wieczorem w gronie przyjaciół to zacznij planować sobie inne zajęcia na te dni - takie, które sprawiają Ci przyjemność (np. kino, teatr, siłownia).
- Podsumuj ilość alkoholu wypitą w ciągu jednego dnia, tygodnia, i dłuższego okresu czasu.
- Sprawdź, czy udało ci się osiągnąć zamierzone limity wypitego alkoholu.
- Jeśli nie - spróbuj przeanalizować powody: może piłeś za szybko, może zbyt mocne alkohole.
- Nie zniechęcaj się niepowodzeniem, jeszcze raz przystąp do ograniczania ilości.
- Pamiętaj, aby dwa dni w tygodniu zostały całkowicie wolne od jakiegokolwiek alkoholu.
Jeśli mimo prób nie uda ci się ograniczyć picia w ciągu kilku tygodni, skontaktuj się ze specjalistą z placówki leczenia odwykowego. (link do strony z adresami http://www.parpa.pl/)
|
|